Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

παραδείγματα παραγράφων

αγορινα μου εσυ

Ένας πραγματικός παράδεισος των ψαριών, που δεν χρειάζεται πολλά λόγια για να το περιγράψει κανείς. Αρκεί να κάνει κάποιος μια στάση για να αγοράσει φρέσκα ψάρια για το σπίτι αλλά και να γευθεί επί τόπου μια ζεστή ψαρόσουπα ή ένα πιάτο με σολομό, γλώσσα, ξιφία αλλά και αχνιστά μύδια ή penne frutti di mare.


παραδείγματα παραγράφων

Ο Ανέστης Βλασακάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κολωνία, όπου και φοίτησε σε ελληνικό σχολείο. Κατάγεται όμως από το Χρυσοχώρι, ένα μικρό χωριό της Καβάλας, μιας γωνιάς της Ελλάδας με παράδοση στο καλό, αιγαιοπελαγίτικο ψάρι. Από εκεί ξεκίνησε πριν από πολλές δεκαετίες ο πατέρας του Ανέστη, Τάσος, στον οποίο ο ίδιος οφείλει το πάθος για αυτή τη δουλειά. Ο Ανέστης μιλά διαρκώς για τον πατέρα του, τον μέντορά του, ο οποίος από την Καβάλα πήγε στον Πειραιά κι από εκεί στην Κολωνία. Είχε όπως φαίνεται το παροιμιώδες ελληνικό δαιμόνιο. Και σκέφτηκε το πολύ απλό: Τι λείπει από τη Γερμανία; Μα, το φρέσκο ψάρι! Έτσι ξεκίνησε το 1976 το εμπόριο ψαριών. Πήγαινε από την Κολωνία στο Παρίσι, στη μεγαλύτερη ψαραγορά του κόσμου μετά το Τόκιο, κι από εκεί έφερνε φρέσκα ψάρια. Ήταν ο πρώτος στην Κολωνία. Με τα χρόνια, ο Τάσος και οι γιοι του κατάφεραν να δημιουργήσουν στη Γερμανία «τη δυναστεία των καλαμαριών», όπως είχε γράψει κάποτε κι ο γερμανικός τύπος.


Ο «κύριος Τάσος» πέθανε το 2011. Η οικογένεια είχε διαλυθεί πολύ νωρίτερα, η δυναστεία άρχισε να παρακμάζει, μετά ήρθαν τα επιχειρηματικά σκαμπανεβάσματα, οι λάθος κινήσεις και ουκ ολίγες νομικές έριδες. Ο Ανέστης δεν το έβαλε κάτω. Η ζωή του ήταν πάντα μέσα στα ψάρια, όπως λέει, κι έτσι το 2015 αποφάσισε να κάνει restart, μόνος αυτή τη φορά.


Πέρα από την αγάπη του για τα ψάρια και την οικογενειακή παράδοση τον βοήθησαν και οι σπουδές του στη διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας αλλά και τα μεταπτυχιακά του στην Κολωνία και την Ουαλία.


Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, με ένα μικρό αρχικό κεφάλαιο ανακαίνισε με καλαισθησία και διακριτική μεσογειακή αισθητική το παλιό γερμανικό ψαράδικο. Τα έξοδα ήταν πολλά, όμως σιγά-σιγά ήρθε η ανταμοιβή, τα κέρδη και η πιστή πελατεία. Το μαγαζί απέκτησε τη δική του φήμη, έγινε στέκι, σημείο αναφοράς. Μαζί του από την αρχή έχει μια μικρή ομάδα ανθρώπων που τον ακολουθούν με αφοσίωση, όπως τον Φραντσέσκο, τον Ιταλό σεφ, που έχει αναλάβει την κουζίνα αλλά και τους συνεργάτες του που πουλάνε ψάρια, δίνοντας πάντα τις απαραίτητες συμβουλές για το καθάρισμα ή το μαγείρεμα.


Ο Ανέστης Βλασακάκης είναι πια δίχως αμφιβολία επιτυχημένος στον χώρο που έχει επιλέξει. Το μαγαζί είναι καθημερινά γεμάτο, από το άνοιγμα ως το κλείσιμο. Ο ίδιος δεν σταματά όμως εκεί. Κάθε Δευτέρα μετά το απαιτητικό ωράριό του στο ιχθυοπωλείο φεύγει με ένα φορτηγό για Παρίσι, όπως ο πατέρας του. Αγοράζει ψάρια για να τα πουλήσει χονδρική κι από εκεί αμέσως επιστρέφει στην Κολωνία. Το επόμενο πρωί ανοίγει ο ίδιος στις 8 το μαγαζί του.


Ίσως αυτή ακριβώς η επιμονή, η πειθαρχία, η γνώση, αλλά κι ο σεβασμός στον πελάτη, όπως και το μεράκι για το ψάρι να είναι το μυστικό της επιτυχίας του Ανέστη. Γιατί πλέον πίσω του δεν υπάρχει κανένας πατέρας αλλά και καμιά μυθική «δυναστεία των καλαμαριών»…




γατα χρονια ζωης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου